امسال هم برگ دیگری از مجموعه صفحات تاریخچه پیدایش بیماری ایدز و یادمان جان باختگان آن در جهان ورق می خورد. امروزه دیگر ابتلا به اچ آی وی حکم مرگ را ندارد. البته آن هم زمانی میسر است که زمینه های مساعد برای زندگی بهتر با آن فراهم شود.
طبق تازه ترین آمار سازمان بهداشت جهانی تاکنون تقریبا نزدیک به ۴۰ میلیون انسان در سراسر جهان به ویروس اچ آی وی مبتلا می باشند. تعداد افزایش مبتلایان جدید به این ویروس بطور کلی نسبت به ده های گذشته ها کاسته شده است. اما برخلاف آن در برخی از کشورهای جهان از جمله سرزمین ما ایران، حتی به گفته خود مقامات وزارت بهداشت کشور تعداد مبتلایان به اچ آی وی رو به افزایش است.
در ایران همواره شیوع ابتلا به این بیماری بارها تغییر جهت داده است. در سال های اخیر از راه اعتیاد تزریقی به سوی ابتلا با نوع روابط جنسی بدون پوشش با شتاب شدیدی سوق یافته است. به گفته مسئولین طبق آمار بدست آمده سن اکثریت مبتلایان بین ۲۰ تا ۴۵ سال رقم زده شده است.
این چرخش تکراری در شرایطی انجام می پذیرد که تمامی مسئولین از جمله سازمان وزارت بهداشت کشور، پزشکان بیمارستان های بخش بیماری های عفونی، حتی مراکز مشاوره و تست اچ آی وی با سال ها تجربه از چگونگی ابتلا به این ویروس از نوع روابط جنسی کاملا واقف می باشند. آنان با روش های پیشگیری ازاین طریق نیز کاملا آشنایی دارند.
با وجود آگاهی کامل مسئولین بهداشتی و پزشکان از روشهای پیشگیری و درمان اچآیوی، چندین پرسش مهم همچنان باقی است:
چرا با در دسترس بودن ساده ترین و کم هزینه ترین وسایل موجود یعنی تهیه و توزیع کاندوم هیچ اقدام جدی برای پیشگیری از طریق روابط جنسی محافظت نشده انجام نمی پذیرد؟
چرا با تهیه و تجویز داروهای نسبتا کم هزینه ضد اچ آی وی که سال های اخیر در جهت پیشگیری و درمان مبتلایان در سراسر جهان استفاده می شود را در دسترس همگان بویژه جوانان، کارگران جنسی و بیماران اعتیاد تزریقی قرار نمی گیرد؟
چرا آموزش پیشگیری بطور گسترده و جامع تری در مدارس، دانشگاه ها، مرا کز مشاوره ، برپا کردن کمین ها و سمینارهای آموزشی برای دانش عمومی از طریق رسانه ها انجام نمی یابد؟
چرا تندرستی ما در مقابل سنت گرایی و اعتقادات دینی همجنین با تکیه و تشویق بر اینکه جامعه ما نیاز به افزایش جمعیت دارد، هر گونه تبلیغ، پخش و فروش کاندوم همواره ممنوع باقی مانده و می بایست سلامتی مردم جامعه ما در معرض خطر جدی قرار گرفته شود؟
چرا راه پیشگیری و درمان و جق بقای زندگی و تندرستی شهروندان این آب و خاک که جزو حقوق طبیعی آنان محسوب می شود مسدود و قربانی خواسته ها و دستورات شخصی گردیده است؟ چرا مردم ما بجای این همه راه ها و استفاده از خدمات درمانی چاره ساز محروم شده و سلامتی آنها به خطر افتاده است؟
روز جهانی ایدز زمان یادآوری و در خواست همیاری از بیماران و هم جنین پشتیبانی از حقوق بی چون چرا از آنان می باشد. اجتناب از مقصرشماردن و انگ زدن و هم جنین تفتیش کردن روش زندگی انسانها با نگرش تحقیر آمیزبه جنس و جنسیت، از جمله کارگران جنسی، و گرایش های جنسی گوناکون نشانه رشد جامعه است.
بیماری ایدز شاخص به گرایشات جنسی و بیماری بعه مواد مخدر نیست و با تهمت و اانگ زدن درد این جامعه از ابتلا به اج آی وی و بیماری ایدز درمان نخواهد شد. پشتیبانی و همیاری ایجاد یگانگی و رفع تبعیض را با خود به همراه دارد.
تکرار پی درپی این موضوع به عنوان گوشزد و یاد آوری روزانه برای ما دو نکته مفید را در بر دارد.
اول آنکه با پدید ه های طبیعی شناخت و آگاهی پیدا می کنیم تا از اطاعت کورکورانه و دیکته شده پیروی نکنیم همچنین ترس و نگرانی ما از بین برداشته می شود و در نتیجه در پی چاره اندیشه می کنیم.
شناخت و آگاهی اصلی ترین واژه های کلیدی و منبع مبارزه با انگ، تبعیض و ترس زدایی، خرافات و شکست تابوهای اجتماعی است.
شناخت و آگاهی به ما همیاری می دهد که اعتماد بنفس قوی داشته باشیم و از انگ زدن به خود و یکدیگر پرهیز کنیم. تندرستی ما مستلزم دسترسی آسان و بی وقفه به امکانات پیشگیری و خدمات درمانی است.
با ابتلا به اچ آی وی و ایدز، اعتیاد و یا هر گونه بیماری می توان از زندگی لذت برد.هرگز اجازه ندهید که بیماری ها بر شما چیره شوند و سرنوشت خود را آنچنان که هست بپذیرید. با بردباری با انگ و تبعیض که منشا ناآگاهی انسانها و تابوهای کورکورانه می باشد مبارزه کنید، هیچگاه تسلیم ترس و ضعف های طبیعی خویش نشوید و خود را دوست بدارید.
بخاطر سپارید که شما نیز به مانند هر انسانی دیگر دارای ارزش ها، خلاقیت ها، استعدادها و توانایی هایی عالی هستید بدانیم که رشد و تکامل انسان ها تنها در گرو با هم زیستن و ارزش نهادن به کرامت و حقوق یکدیگر میسر خواهد بود.
آموزش و آگاهی، پیشگیری و درمان حق همگان است. انگ زدایی و پرهیزاز تبعیض، حق تمامی انسان ها از جمله بیماران است.
سایت حقوق بیماران کیومرث سراج الهی