شعار روز جهانی امسال را به بیانی دیگر می توان اینگونه تفسیر کرد:
بگذارید برای امکان پذیر شدن پیشگیری اثربخش و همچنین همکاری با بیماران مبتلا به اچ آی وی، فقط زیر پوشش کار جمعی به موفقیت دست یابیم.
اول دسامبر (برابر ۱۰ آذر) هر سال را روز جهانی ایدز نامیده اند و هر ساله برای این روز شعار خاصی نیز در نظر گرفته می شود. روز جهانی ایدز در گرو خدماتی است از جمله مسئولیت پذیری در سیاست کشور، نقش رسانه ها و اقتصاد و جامعه است. دراین روز به سراسر جهان همچنین اروپا وآلمان یاد آوری می شود که ویروس اچ آی وی هنوز به مدت دراز و نامعلومی چیره نشدنی و باقی مانده است. همچنین لازمست که در همه جا تمامی افزار و منابع برای پیشگیری ، آموزش و درمان و نیز کمک به مبتلایان در دسترس قرار گرفته شود، تا بیماران به زندگی واقعی شان تمرکز داشته و آن را ادامه دهند.
در بین همه جوامع بشری عدم آشنایی و نداشتن آگاهی ازپدیده های متفاوت، بویژه با مسائلی که از قبیل بیماری های مزمن و کشنده آمیخته باشد، طبیعی ست که اجتماع دروهله اول باعکس العملی توام با ترس ونگرانی مواجه میشود. تا کنون ۴۲ سال است که از تاریخ پدیده این بیماری می گذرد و نگون بختانه در جامعه ایران، ابتلا به ویروس اچ آی وی هر روزه فرا گیرتر میشود و از سویی دیگر به یک تابو نیز تبدیل شده است. بسیاری از انسانها بر این گمانند که اچ آی وی به جامعه شان زیان وارد می کند، زیرا از دیدگاه آنان این ابتلا در بین بیماران معتاد به مواد مخدر، روسپی ها، همجنس گرایان و ترنسسکشوال ها دیده می شود. زیرا به اعتقاد بسیاری شیوه های زندگی این نامبردگان غیرعادی وغیراخلاقیست. درحالی که تعداد تخمینی این اقشار نام برده درصد بسیار کمی را در جامعه تشکیل می دهد. ابتلا به ویروس اچ آی وی شامل تمامی مردم جامعه می باشد و به قشر خاصی نیز تعلق ندارد. حال این عقاید چه اخلاقی و یا به ظاهر برخی غیراخلاقی، خواه چه به دلیل کم اندیشی و عاقبت آن، فقدان آگاهی رسانی یا به سبب تجاوز جنسی، در هر حال این یک مشکل اجتماعی است.
