شعار روز جهانی ایدز در سال ۲۰۱۴ میلادی، می توانید باهم “مثبت ” زندگی کنید؟
روز جهانی ایدز از سال ۱۹۸۸ به منظور افزایش بودجهها و افزایش آگاهی، آموزش و مبارزه با تبعیضها به اول دسامبر (برابر ۱۰ آذر) هر سال اطلاق میگردد و هر ساله برای این روز، شعار خاصی نیز در نظر گرفته میشود. هدف عمده از این کار این است که به عموم مردم یادآوری شود که این مشکل از بین نرفته است و هنوز کارهای زیادی است که باید انجام شود
در روز جهانی ایدز مردم لباسهای شان را به روبان قرمز مزین میکنند تا توجه و مراقبت در برابر ایدز را متذکر شده و به دیگران یادآور شوند که تعهد و پایبندی و حمایت آنها مورد نیاز است
درهمه جوامع بشری عدم آشنایی ونداشتن آگاهی ازپدیده های متفاوت، بویژه با مسائلی که از قبیل بیماریهای مزمن و کشنده آمیخته باشد، طبیعیست که اجتماع دروهله اول باعکس العملی توام با ترس ونگرانی مواجه میشود. تا کنون زمانیست بسیارکه از تاریخ این بیماری میگذرد و نگون بختانه در جامعه ایرانی، ابتلا به ویروس اچ آی وی هر روزه فرا گیرترمیشود و از سویی دیگر به یک تابو نیز تبدیل شده است. بسیاری از انسانها بر این گمانند که اچ آی وی به جامعه شان زیان وارد میکند، زیرا از دیدگاه آنان این موارد در بین بیماران معتاد به مواد مخدر، روسپی ها، دگرباشان جنسی … دیده میشود. زیرا به اعتقاد بسیاری شیوه های زندگی این نامبردگان غیرعادی وغیراخلاقیست. درحالیکه این مسئله شامل تمامی مردم جامعه می باشد. چه اخلاقی و یا به ظاهر برخی غیراخلاقی، خواه چه بدلیل کم اندیشی و نا آگاهی ازعاقبت آن یا ناخواسته به سبب تجاوز جنسی. در هر حال این یک مشکل اجتماعی است و باید با هم ریشه های پدیده بیماری از جمله فقر واعتیاد، نا آگاهی های اجتماعی و کمبود برنامه های هدفمند … مبارزه کرد و نه با بیمار.
در اینجا با یک ویدیو کلیپ از صدا و سیمای کشور توجه شما را به مشکلات و چگونگی آگاهیهای نوجوانان و جوانان جامعه ما در ایران جلب میکنم
چند سالیست که روز جهانی ایدز از تقویم رسمی ایران حذف شده و همچنین ورود کاندوم ممنوع اعلام شده است. رادیو آلمان: دو سال پیش اعلام کرد که دولت جمهوری اسلامی در مصوبهای، کاندوم را به عنوان یک کالای غیرضروری و لوکس اعلام کرده و واردات آن به ایران را ممنوع کرد. به گفتهی کارشناسان این ممنوعیت باعث کمبود ۲۵ درصدی دسترسی به کاندوم در ایران شد. این در حالی است که انتقال ایدز از طریق ارتباط جنسی نسبت به سال قبل چند برابر شده است. آقای دکترعباس صداقت، رئیس اداره ایدز وزارت بهداشت و همچنین بانوی گرامی مینو محرز رئیس مرکز تحقیقات ایدز بیمارستان امام خمینی و یکی از فعالین حقوق بیماران ایدز، در اوایل مهر ماه سال جاری سال ۱۳۹۳ اعلام کردند که تعداد زنان مبتلا به ایدز در حال افزایش است و این وزارتخانه سعی میکند توجه ویژهای به پیشگیری از ابتلا به ایدز از طریق ارتباطات جنسی داشته باشد. البته جای این بود در اینجا اشاره می شد که ممنوعیت ورود یا فروش و پخش کاندوم اصلیترین راه پیشگیری از ایدز در رابطه جنسی است
رییس اداره ایدز وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی گفت: در خوشبینانه ترین حالت تخمین زده می شود که حدود ٥٠ هزار نفر در کشور از ابتلای خود به عفونت «اچ.آی.وی» اطلاع ندارند
به گزارش خبرنگار اجتماعی ایرنا، دکتر «عباس صداقت» روز سه شنبه ٢٠ آبان سال جاری ۱۳۹۳ در سمینار سراسری ایدز افزود: این افراد با توجه به اینکه از ابتلای خود به عفونت «اچ.آی.وی» آگاهی ندارند اما به راحتی می توانند افراد دیگر را مبتلا کنند و اگر سیستم مراقبتی کشور آنها را شناسایی و تحت درمان قرار ندهد، تخمین زده می شود تا سال ٢٠١٥ میلادی احتمالا شمار افرادی که به این عفونت مبتلا هستند اما از آن اطلاعی ندارند به ١٢٠ تا ١٢٣ هزار نفر برسد
نقد بر اینجاست چگونه می شد که سایر مسئولین دیگر همگام با جناب آقای دکتر صداقت (رئیس اداره ایدز وزارت بهداشت) و تعدادی دست تنها با مسئولیتهای سنگین، همچون بانو مینو محرز با بکاربردن خلاقیتشان و با پرداختن به تلاشهای خردمندانه از جمله رسانه های ملی، بویژه رادیو و تلویزیون، همکاری آموزش و پرورش اقدامات کارسازتری برای پیشگیری فاجعه ملی ابتلا به ویروس اچ آی وی و بیماری ایدز ارائه می کردند. میتوان با ساده ترین افزار از جمله با آگاهی دادن و آموزش جوانان، راههای درست و نا سالم آمیزش جنسی و استفاده غیر استاندارد ازعواقب مواد افیونی، آموزش و پخش رایگان و با آسان نمودن دسترسی به پوشش کاندوم و توزیع سرنگهای استاندارد بین بیماران معتاد تزریقی در زندانها، برنامه های آموزشی و اطلاع رسانی و سایر اقدامات کاهش آسیب رفتارهای پرخطردر زندانهای ایران، بویژه انجام درمان نگهدارنده با متادون، رواندرمانی برای بیماران معتاد، تستهای مطمئن استاندارد از فرآورده های خونی در مراکز اهدای خون و بیمارستانها تلاش برای تامین داروهای لازم جهت درمان مبتلایان اچ آی وی و بیماران به ایدز، همکاری با صلیب سرخ جهانی و مراکز سازمان جهانی بهداشت در زمینه هایی مانند دسترسی به خون سالم، فرآورده های خونی و انتقال آنها پیشگیریهای موثری در کاهش ابتلا به ویروس اچ آی وی انجام داد. همچنین با تشکیل برنامه های آموزشی برای تمامی پرسنل بیمارستانها و درمانگاهها بویژه پرستاران و پزشکان سراسر کشور جهت رسیدگی و نظافت بیماران مبتلا به ایدز و از سوی دیگر برای زدودن ترس و نگرانی از مبتلا شدن پرسنل تیم پزشکی در تماس با مبتلایان می بایست در اولین برنامه های آموزشی وزارت بهداشت و کمیسیون های پزشکان کشور قرار گیرد. چه خوب است که تمامی مسئولیتها را برای مبارزه با این ویروس به تنهایی بر دوش جوانان و بانوان نا آگاه محروم جامعه نگذاریم
برای اینکه بتوانید توانایهای خود را برای یک زندگی مشترک حقیقی با اچ آی وی و ایدز آزمایش کنید خوبست که با خود براین پرسشها اندیشه کنید
آیا حاضرید با کسی که مبتلا به اچ آی وی است شریک زندگی شوید با او زندگی کنید؟
آیا قادرید با همکارتان که به اچ آی وی مبتلاست بر سر یک میز نشسته و با او هم غذا شوید؟
آیا حاضرید با دوست یا یکی از اقوامتان که به اچ ای وی و یا ایدز مبتلاست برای مراجعه به پزشک او را همیاری کنید؟
آیا اجازه می دهید که فرزندتان با همکلاسی خود که به اچ آی وی مبتلاست هم بازی شود؟
چه خوب است که نه تنها به مناسبت روز جهانی ایدز، بلکه هر روزه با بیرون انداختن مهرهای انگ و تبعیض میان انسانها و بیماران، ذهنهای کهنه و بیمارخود را پاکیزه کنیم
بیاییم با هم برای چاره اندیشی و پیشگیری از بیماری ایدز، جوانان و بانوان میهن مان را دست خالی نگذارده و به آنها با فشار روحی تنها به تست اچ آی وی آویزان نشویم. درفضایی بدون ترس و نگرانی و تهی از ترحم، انگ و تبعیض، با آنان به مانند یک انسان و نه یک مجرم زندگی کنیم. بین خود و آنها مرزبندی نکنیم و از مشارکت شان در جامعه نگریزیم
درمان اچ آی وی و ایدز در ایران، با وجود گذشت بیش از۳۰ سال از زمان تولید داروهای پیشرفته ضد ویروس در جهان، که هم اکنون موجب بالا رفتن کیفیت زندگی و عمر نسبتا طبیعی مبتلایان شده است، متاسفانه در کشور ما بسیار کند پیش می رود. گرچه بارها از سوی مسئولین و رسانه ها اعلام می شود که بسیاری از مبتلایان با مراجعه به مراکز درمانی بطور رایگان از درمان برخوردار می شوند، اما مبتلایان و بیماران هنوز برای درمانشان با آن گونه داروهای با کیفیت و کم عارضه برخوردار نیستند. آنها ناچارند که بسیاری از هزینه های درمانی را خود متقبل شوند و این امکان برای بسیاری از بیماران وجود ندارد. از سوی دیگر درمان اچ آی وی و ایدز تحت پوشش بیمه های درمانی هم نمی باشد
پس بدلیل این همه کارها و مسئولیتهای نا تمام مانده، بیاییم همه با هم هر روز را همچون “دهم آذر روز جهانی ایدز” محترم شماریم و هر یک از ما خود را برای مبارزه و پیشگیری از ابتلا به این ویروس سهیم بدانیم. با خود پیمان کنیم تا حقوق اولیه انسانی بیماران را، از جمله حق معاشرت و شراکت در تمامی جوانب اجتماعی، حق ازدواج و داشتن فرزندان، حق کار و تحصیل و از همه مهمتر برای باهم زیستن و حق درمان آنان که از حقوق اولیه انسانی بیماران می باشد ازهیچ کوششی دریغ نکنیم. همه با هم هر روز به بهانه روز جهانی ایدز، با “اچ آی وی و ایدز” مشترک زندگی کنیم