photo: jscreationzs, FreeDigitalPhotos.net
سازمان ملل متحد روز گذشته با انتشار گزارشی اعلام کرد: جهان می‌تواند تا سال 2030 میلادی ایدز را به عنوان یک تهدید جدی برای سلامت متوقف کند اما باید از هم‌اکنون دست به کار شویم.
به گزارش سرویس سلامت خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، «میشل سیدیب» دبیر اجرایی آژانس مبارزه با ایدز سازمان ملل (UNAIDS) با انتشار این گزارش خواستار اعمال چارچوب‌های جدید و سریع برای خنثی کردن شیوع ایدز با هدف جلوگیری از حدود 21 میلیون مرگ و میر ناشی از این بیماری شد.
سیدیب افزود: ما سیر صعودی شیوع این بیماری را متوقف کرده‌ایم و حالا پنج سال فرصت داریم تا آن را به کلی متوقف کنیم.
این خطی مشی از یک فرمول 90-90 -90 استفاده می‌کند که تا سال 2020 میلادی که سال هدف است، 90 درصد از مبتلایان به HIV از وضعیت بیماری خود مطلع خواهند شد. در نتیجه 90 درصد از مبتلایانی که متوجه می‌شوند به HIV مثبت مبتلا هستند تحت درمان قرار می‌گیرند و در 90 درصد از آنها این بیماری مهلک درمان می‌شود.
به گزارش ایسنا به نقل از مدیکال اکسپرس، این چشم‌انداز سپس تا سال 2030 میلادی به صورت فرمول 95-95-95 تعریف می‌شود که در این سال اهداف موردنظر مبنی بر توقف ابتلای 28 میلیون مورد جدید ابتلا به ایدز محقق می‌شود.
کامنت / اظهار نظر در باره مقاله خبری ایسنا
ایده بسیارعالیست. تنها اگر در حد شعار باقی نماند. برای رسیدن و برای سرعت بخشیدن به فرمول 90-90 -90 یعنی در مورد اولین فرمول 90 درصد، مبتلایان به HIV زمانی از وضعیت بیماری خود مطلع خواهند شد که بطور مثال موضوع مهم انگ و تبعیض در جامعه نسبت به موقعییت و درک مبتلایان جدی تر تلاش شود.
بسیاری از مبتلایان ترس و نگرانی از دانستن و آگاهی به ابتلایشان دارند. زیرا که نمی دانند که با جوامع نا آگاه و پر از تخیلات و اعتقادات فکری بیمارگونه با این ابتلا چگونه در میان جامعه زندگی کنند و یا چون نسبت به حقوقشان به عنوان یک مبتلا یا یک بیمار شناختی ندارند. بسیاری از آنان حتی شناخت و دانستنی های کافی با چگونگی روند و درمان این پدیده ندارند. پس تا زمانیکه بسیاری از انسانها هنوز فرق اچ آی وی و بیماری ایدز را نمی دانند و هنگامی که شخصی به ویروس اچ آی وی مبتلا می شود فوری او را ایدزی می نامند و همچنان ترس از مشارکت و نزدیکی به مبتلایان را دارند، جای تعجبی نیست که برای دست یافتن به 90 درصد اول این فرمول که همان تست اچ آی وی باشد، به زمان و تلاش های بسیاری نیازمندیم .
در مورد 90 درصد دوم هم تازه کسانی که با چیره گی بر ترس ها و نگرانی های خود از عاقبتش رضایت به این تست دهند، یعنی زمانی که آندسته از مبتلایان متوجه می‌شوند که به HIV مثبت مبتلا هستند، برای تحت درمان قرار گرفتن آنان نیز به تلاشهای بسیار نیازمندیم. از جمله تلاش و تقبل مسئولیت تهیه دارو و درمان برای توقف ویروس و پیشگیری از بیماری ایدز و یا بیماریهای فرصت طلب ناشی از ضعف سیستم ایمنی بدن بیماران و هزینه های درمانی آن می باشد. که در این باره دولت و بیمه های خدمات درمانی کشور در پیشبرد حل فرمول دوم سهم بسزایی دارند.
و اما در مورد سرنوشت سومین 90 درصد حل این فرمول که همان درمان مبتلایان و پیشگیری از بیماری مهلک ایدز می باشد، بدیهیست که با فرمول اول یعنی تست اچ آی وی و همچنین با فرمول دوم درمان مبتلایان و پیشگیری از مرگ آنان، بطور سلسله زنجیره ای با هم گره خورده اند.
به امید آن روز که مبتلایان اچ آی وی و بیماران ایدز در سرزمین های ایران و افغانستان گوهر بار و … به مانند مردمان بسیاری از سرزمین های دیگری که اکنون در این راه پر شکوه بسیار پیش رفته اند، گامی نزدیک بردارد.