ویروس اچ آی وی همچنین می تواند از طریق مادر به فرزند در طول دوران بارداری و یا درهنگام زایمان و تولد منتقل شود.
مادری که مبتلا به ویروس اچ آی وی است می‌تواند این ویروس را به سه روش به جنین خود انتقال دهد
اول: هنگامی که هنوز جنین در داخل رحم قرار دارد و یا اینکه کیسه آبی که جنین درآن زندگی میکند یعنی زمان بین پارگی غشای آمنیون و تولد نوزاد است. در این مورد برای پیشگیری از انتقال ویروس اچ آی وی به نوزاد می بایست عمل تولد نوزاد در همان ساعات اولیه پس از پارگی غشای آمنیون انجام پذیرد. در غیر اینصورت امکان انتقال ویروس از طریق خون و مایعات در بدن مادر به جنین وجود دارد
دوم: هنگامی که جنین از رحم مادر خارج میشود و زایمان اتفاق می‌افتد در هنگام بریدن بند ناف جنین از خون مادر
سوم: از طریق شیر مادر در دوران شیردهی. زیرا شیر مادر دارای این ویروس میباشد که بنابرین می بایست بطور نمونه شیر خشک جانشین شیر مادر کرد
امکان بچه دار شدن و آنهم بدون ویروس اچ آی وی برای مادران و پدران مبتلا به ویروس اچ آی وی وجود دارد
بدون استفاده از داروهای ضد اچ آی وی امکان انتقال ویروس به نوزاد بیست و پنج درصد است. اما چنانچه مادر از داروهای ضد اچ آی وی استفاده کند, این امکان به سه درصد کاهش یافته واگر از طریق سزارین انجام یابد, این امکان حتی به زیر 1 درصد هم کاهش می یابد
اما اگر پدر به ویروس اچ آی مبتلا باشد و نه مادر, روشی وجود دارد که صد در صد مطمئن میباشد و جنین با ویروس اچ آی وی به هیچ گونه تماسی نخواهد داشت و نوزاد کاملا سالم از مادر و بدون اچ آی وی متولد شود اینست که در کشورهای اروپایی, آمریکا و سایر کشورهای پیشرفته در آزمایشگاه، میتوان جنین را با اسپرم سالم و بدون ویروس مرد, مادر را به روش مصنوعی باردار کرد
در باره پدران به این شکل است که اگر مرد به ویروس آلوده باشد، اسپرم او شسته میشود. به این معنا که میتوان سلولهای اسپرم لازم مرد را برای باردار کردن زن، پس از مراحلی ویروس اچ آی وی را در آزمایشگاه جدا کرده و به طریق مصنوعی به رحم مادر منتقل کرده, تا زن بدون ویروس باردار شود. یا اسپرم مستقیما به تخمک انتقال خواهد یافت. این روش کاملا مطمئن میباشد که به همین مناسبت، تحت مراقبت پزشک، به نوزاد تازه متولد شده بمدت 4 هفته برای درمان و یا توقف تکثیر ویروس به میزان معینی داروی ضد اچ ﺁی وی تجویزمیشود
بعنوان نمونه کودکی که چندی پیش شفای او در رسانه های خارجی نیز اعلام شد یکی از مواردیست که صحت این امکان را در جهان تشدید کرد. قابل توجه است که این نوزاد از بدو تولد پس از تست حامل ویروس اچ آی وی تشخیص داده شده بود. گفته میشود پس از 30 ساعت اولیه ای که بدنیا آمده بود تحت نظر درمان و تجویز پزشکی قرار داشت که تا مدت سن 18 ماهگیش از داروهای ضد ویروس استفاده میکرده. سپس پزشک او درمان را قطع میکند و بمدت 8 ماه یعنی تا سن 26 ماهگی تحت هیچ دارویی دیگرمعالجه ای صورت نمیگیرد. در این بین بارها از خون این کودک تست اچ آی وی شده و هرگز هیچ ویروسی یافت نشده است. این خود نقطه عطفی شد که توجه پزشکان و محققین را برای تاثیر بسزای داروهای ضد اچ آی وی جهت درمان نوزادان تازه متولد به ویروس اچ آی وی را بخود جلب کرد. آنچکه هنوزروشن نیست اینستکه که آیا تنها درمان با داروهای ضد ویروس است که میزان پاتوژن ایدز را آنقدر کاهش داده است که ویروس دیگر قابل تشخیص نیست؟ و نیز این که آیا این را میتوان در نوزادان دیگر تکرارکرده و به اجرا درآورد؟ آنچکه حائز اهمیت بشمار میرود پیشرفت چشمگیر تحقیقات پزشکان و محققین در این زمینه برای ایجاد و فراهم آوردن حق مسلم طبیعی و اجتماعی مبتلایان به این ویروس برای بارداری و آرزوی داشتن فرزندانی در جامعه است
این تصویر مردیست از شهر لایپسیگ درآلمان که شغل او نقاشی ساختمان است و همسرش زیلکه نام دارد که یک آرایشگرمیباشد. این دو زوج خوشبخت صاحب فرزندی سالم بنام کریس میباشند
توماس حامل ویروس اچ آی وی میباشد که با کمک درمان با داروهای ضد ویروس اچ آی وی موفق شده صاحب یک فرزند سالم بدون اچ آی وی شود. همسر او زیلکه فاقد ویروس اچ آی وی میباشد. یعنی صریحا میتوان گفت که در تمام دوران (نطفه بندی و بارداری) زیلکه، ویروس به بدنش انتقال نیافته بود. توماس شجاعانه داوطلب شده که تصویرش بعنوان الگوی یک انسان مبتلا به ویروس اچ آی وی، به مانند هر انسان دیگری حق انتخاب، کار و داشتن فرزند و زندگی طبیعی دارد. تاکنون نمونه های بسیاری همچون این دو زوج ثابت کردند که با کمک درمان توقف تکثیر ویروس اچ آی وی در بدن و به پایین رساندن بسیار موفق این ویروس و همچنان با بالا بردن وضع سیستم ایمنی و کیفیت زندگی این مبتلایان, میتوانند سالیان بسیاری بشیوه نسبتا عادی زندگی کنند.